himmels-foto.nl

BIDPRENTJES VAN HIMMELSE MENSEN,
OOK "AANGETROUWDE",
ASTENAREN en BEKENDE PERSONEN
indien er mensen zijn die er moeite mee hebben dat ik 'n prentje van hun familielid,
'n vriend of goede bekende hier plaats, zal ik dat respecteren en in overleg onmiddelijk verwijderen.
Natuurlijk weet ik niet alles van de overledenen die ik hier plaats, van de een wat meer als van de andere.

Recht tegenover ons in de Hemel woonde vroeger Ber Caris maar toen wij allang verhuisd waren kwam Johan Smeets er wonen met zijn vrouw Annie. Ik ken beiden goed, Johan was 'n zoon van Peer Smeets van Voordeldonk en zat net als wij op de Voordeldonkse School. Later trouwde hij met Annie Steijvers van Steijvers van d'n Bult en kwam in het huis van Caris wonen. Annioe ken ik ook want zij was tijdens ons kamp met de KWJ de medekokkin in Nieuwenhagen. Johan was 'n echte duivenman... zijn lust en leven... We gaan je missen Johan. Rust zacht.

Ik ken hem persoonlijk niet want hij is overleden toen ik nog geen jaar oud was. Ik weet dat Antoon Berkers van beroep schilder was en hij woonde vooraan rechts in de Burg. Frenckenstraat naast de brandstoffenhandel van van Golstein Brouwers. Zijn zoon nam de zaak over en verkocht er kleinmeubelen, toen onze vader en moeder 25 jaar waren getrouwd kregen ze van de jongste kinderen, Onze Henk, ikke Peer, onze Frans en ons Annemieke een schilderij met "terherinnering aan Uw 25 jarige echtvereniging en die hadden onze henk en ik bij Berkers gehaald.

Willem van Horssen woonde vroeger in Ommel naast de kerk, de oude kerk die toen nog op het plein stond en dan links de Kluisstraat in, aan de rechterkant. Hij had er naast een cafe en bakkerswinkel ook 'n handelsbedrijf in eieren. Later verhuisde hij naar Asten op de hoek van wat nu de Julianastraat en de Marktstraat en Kleine Marktstraat is. Het huis staat er nog altijd. Daar begon hij ook een kruidenierswinkel met ook huihoudelijke artikelen en borstelwerk. Daar was heel vroeger de winkel van Schellens. Later woonde er ook drie van zijn kinderen toen aller verbouwd was... Piet aan de Kleine Marktstraat, Leo aan de Julianastraat en Nout aan de Marktstraat. Verder hadden ze nog Willem jr. die verkocht snoep op het NWC terrein, Jan, Miet en Mien. Willem sr. was getrouwd met Beth van Bussel.

Ik kende Albert Eijsbouts allang want ik kwam er ooit in het cafe van zijn vader waar hij dan ook hielp. Later heb ik er veel muziek gemaakt op bruiloften en feesten toen ik bij the Secrets speelde en bij de Apollo Stars. Maar toen wij het beheer hadden van het gemeenschapshuis in Ommel werden we eigenlijk zo'n beetje collega's. Albert was 'n geweldige goeie man, altijd klaar voor 'n praatje en ook zijn vrouw mariet was als Albert. Ik vond het geweldig om hem gekend te hebben... reuze kerel...

Hij was eerst onze pastoor Johannes Smits, maar werd later onze deken toen het werd omgezet in 'n dekenaat. Toen de nieuwe kerk werd gebouwd en ingezegend was Deken Smits onze geestelijk leider in ons Asten. Johannes Smits werd op 17 september 1843 in Gemert geboren en priester gewijd in 1867. Hij werd in 1868 kapelaan in Cuijk en rector bij de Augustinessen in Sint Oedenrode in 1874. In 1878 kapelaan in Ravestein, in 1886 pastoor te Seitaart en op 8 juli 1893 werd hij pastoor in Asten. Asten werd in 1898 een Dekenaat en werd hij onze eerste Deken, ook was toen de nieuwe kerk klaar. Deken Smits is op 20 februari 1905 overleden, hij werd maar 61 jaar oud. Waarom naar hem geen straat is genoemd in Asten begrijp ik niet want hij was toch de Deken in de tijd dat de oude kerk verdween en de nieuwe werd ingewijd.

Ik wist dat het niet goed met Jan ging maar dit kwam toch heel onverwacht voor ons. We zagen hem al weken niet meer voorbij komen onze buurtgenoot en goeie vriend Jan Peeters en we zagen ook geregeld dat de zorg bij hem kwam, want Jan woonde drie deuren verder als wij in de Orionstraat. Hij heeft vaak mijn fiets gerepareerd en die van Annie en bracht die dan "achterom" terug en gingen we als het weer het toeliet buiten even zitten buurten want dat deed hij ook graag. We missen je nu al, soms denk ik, "waar jantje nog mer hier"... maar ja, wij hebben het ook niet voor 'n zeggen. Rust zacht goeie vriend. "tot lattur"...

Anna Bukkems (30) was 'n zusje van Piet Bukkems en kocht samen met Piet het huis van Hanneske Janssen. Ze trouwde met Frans Verhees maar ging later verhuizen zodat haar broer Piet het hele huis had en er een fietsenzaak begon.

Voor dat Piet Bukkens er zijn fietsenwinkel had op de hoek van de Hemel en de Hoogstraat was, nadat hij samen het pand had gekocht met zijn zusje die met Frans Verhees was getrouwd, was Hanneske Janssen (30) de eigenaar van het pand, hij was getrouwd met Coba Cortenbach, 'n zusje van Tinus die later met zijn moeder samen op huisnummer 59 kwam wonen. Hanneske was van beroep chauffeur.

Ik heb het eigenlijk nooit geweten, ik leg het uit. We kennen allemaal Toon Vlemmings uit de Hemel die getrouwd was met Beth Welten uit Liessel. Ze kregen 'n dochter Truus. Maar toen Beth was overleden in 1961 is hij nog 'n keer getrouwd en dit keer met Tonia Verrijt (39). Ze is overleden in 1983. Toon was eerder al overleden op 12 februari 1972

Ik heb van deze persoon nooit gehoord, maar vroeger waren er in veel families wel kinderen die de roeping hadden om geestelijk te worden. Pater en kapelaan, pastoor of deken. Ook deze, Jan Knaapen werd geestelijke en is in Asten geboren, verder weet ik er weinig van maar ik kwam het prentje tegen, hij werd in 1899 priester gewijdt maar is op veel te jonge leeftijd al overleden, hij werd maar 53 jaar oud.

Ik vond dit herdenkingsprentje in mijn mappen maar weet er eigenlijk weinig van. Ik weet wel dat er bij de bevrijding van Asten van alles is gebeurd maar kan me niet herinneren van het voorval met deze kinderen van de familie Verberne die om het leven zijn geklomen net voor 1945. Vier kinderen zo maar uit het leven weggenomen door 'n ongeval. Dit moet toch iets verschrikkelijks zijn geweest.m Kinderen in de leeftijd van 8 tot 14 jaar. Oorlog is iets wat niet zou moeten mogen

Zo af en toe valt je oog op iets wat je weet maar nooit hebt gezien. Ik kwam dit herinnerings prentje tegen van Sophia Pruner de vrouw van Toontje Smits die vroeger het timmerbedrijf had op de hoek van de Logtenstraat en de Prins Bernhardstraat, voor ons is die plek eigenlijk beter bekend als Cafe, Cafetaria en Bar de Vossenhoek want die kwam daar later in. Daar was vroeger het timmerbedrijf. Maar wat me op viel aan dit prentje was dat er de afbeelding op stond van 'n mooie jonge vrouw terwijl die is overleden toen ze 88 jaar oud was. Niks fout aan maar het viel me olp en ik herinner me haar echtgenoot nog goed als organist in de kerk vroeger.

Ze is een van de oudste vrouwen uit d'n Himmel, Riek Hofmans - Mennen (62) de oudste dochter van Ties Mennen. Ze woonde allang niet meer in Asten maar ik ken haar nog goed van vroeger, wij waren nog maar kinderen toen ik vaak bij mennen ging spelen met vrendjes uit de buurt en met Martien Mennen die me dit prentje kwam brengen. Haar naam was Riek maar ik weet dat ze in de Hemel haar altijd Drieka noemde. Ze heeft een prachtige leeftijd bereikt... 93 jaar oud. Weer is 'n geweldig iemand uit d'n Himmel naar de echte hemel gegaan.

Het was schrikken toen ik het bericht kreeg van het overlijden van Antoon Driessen, maar ja, wat kun je doen? Onze Lieve Heer heeft zijn eigen wetten en regels. Maar in onze ogen is hij veel te vlug van ons weggenomen. Hij maakt e geweldig mooie gedichten die ik overal mocht plaatsen, hier en ook op Asten Zoals Het Was. We hadden 'n paar maanden van te voren nog lekker zitten buurten hier bij mij. Ja dan valt het zwaar, zwaar als je terug denkt aan iemand die er niet meer is... Bedankt Antoon voor alles.

Ik moest echt 'n paar keer slikken toen ik van iemand uit de Hemel van vroeger het bericht kreeg van het plotselinge overlijden van Michel Jeuken. Nog ruim 'n week eerder zwaaide hij naar ons toen hij in zijn Heuze was gaan stemmen en ik op weg was naar de Hoeksteen om aan de oudere foto's te laten zien van oud-Asten. Potverdorie en dat betekende nu de laatste groet.... Hij had de winkel in de Prins Bernhardstraat en ik heb er altijd alles gehaald aan electrische spullen maar ook duizenden cassettes toen ik muziekcassettes verhuurde. Ja het is raar als die man waar ik uren mee heb staan buurten er ineens niet meer is. Je ziet hier rechts het hartje... zo was hij... We zullen hem gaan missen, ik heel zeker....

De vader van Antje van Hoek had een herberg op de hoek van de Markt en de Marktstraat, links naast het oude raadhuis. Toen haar vader stierf nam ze de zaak over. Ze was getrouwd met Jan Verdeijsseldonck en ze hadden naast de herberg ook een drankenhandel en een rijwielhandel. Nadat ze de herberg met woonhuis hadden verkocht ging ze naar de Dijkstraat verhuizen. Alles hier werd afgebroken voor het nieuwe grote gemeentehuis. Antje werd 83 jaar oud.

Ik denk dat iedereen in Asten hem wel gekend heeft, horlogemaker Joep van Bussel. Hij had het bedrijf van zijn vader overgenomen in de Prins Bernhardstraat, het huis naast de familie de Vent. Later vertrok hij naar het nieuwe winkelcentrum, toen tenminste nieuw, Midas waar de winkel nog altijd gevestigd is. Joep was ook bij de vrijwillige brandweer en lid van de Jonge Ondernemers in Asten. Hij was nog in de fleur van zijn leven en Asten schrok ook toen ze hoorde dat hij plotseling was overleden, nog maar 52 jaar oud.

Nee ik ken niet iedereen personnlijk maar heb veel horen vertellen van veel mensen uit Asten. Dit is de oud-kastelein van het cafe op de Markt, Johan Eijsbouts. Hij was van beroep bakker en ze hadden daar naast het cafe ook een bakkerij. Het cafe werd in 1947 overgenomen door Cor Clevis en de jeugd kent het denk ik wel als feestcafe "de Peer". Zover ik weet hadden zijn vrouw Johanna en hij zeven zonen en drie dochters. Hij is overleden in 1958.

Bij sommige mensen moet ik altijd even speciaal stil staan. Riek van Heugten (61) woonde vlak bij ons in de buurt... samen met haar ouders en twee zusjes en twee broers. Riek kende ik wel heel goed en was getrouwd met Jantje Welten uit Liessel. Ik weet nog de dag dat ze trouwde, Jan werkte net als ik bij berkvens in Someren, ik denk dat ik toen 16 was of zo. Ze hadden de bruiloft bij Harrieke van Hoek. Jan hendrikx die ook bij Berkvens werkte was de conferance die avond en de twee broertjes Meeuwis Frans en Jo kwamen er optreden... ik heb aan de deur staan luisteren. Op de reunie in 2017 zaten de drie zusjes nog bij elkaar in zaal Zegers. Met jan heb ik nog wel eens staan buurten. En dan ineens krijg je het bericht dat Riek is overleden... dan krijg je even 'n brok in je keel. Het is zo raar... iemand die je zo goed kende is ineens niet meer daar... Ze werd 84 jaar oud... d'n Himmel, d'n echte, heeft er 'n mooi lief engeltje bij.

Nee ik heb deze man nooit gekend, Renier Steijvers maar ik weet dat hij door 'n ongeluk om het leven is gekomen toen ik 12 jaar oud was. Hij was de vader van o.a. Jo, Gerard en Jan Steijvers die ik ken van de KAJ/KWJ waar Jo en Gerard allebei de voorzitter van zijn geweest. Ik weet ook dat ze op d'n Bult woonden in dat hoekje naast de boog. Renier is veel te jong overleden, hij werd maar 39 jaar oud.

Jarenland was mister Jan (Joseph) Hoes hoofd van de jongensschool geweest in Asten. Omdat ik naar Voordeldonk naar school ging heb ik hem eigenlijk nooit gehad... maar eigenlijk toch weer wel al was het maar voor korte tijd. In de derde klas was Juf de Vent ziek en kregen we ooit juffrouw Bouman als invalster... maar ook 'n tijdje meester Hoes. Wij vonden dat geweldig want als we de kathechisnus moesten kennen zei iemand van de leerlingen dat we altijd maar èèn vraag ieder kregen, en dat we die de dag eerder al hadden gehad. De meester vond het oke en we hoefde die niet op te zeggen... gelukkig. De "bekende mister" werd 83 jaar oud.

Hij, Hans van der Heijden, was 'n zoon van de van der Heijdens uit de Kerkstraat vroeger. Ik ken de ook zijn broers Pieter en Frans en zijn zus Marijke, die vroeger net als ik bij Picus werkte. Hans kwam ik weer tegen toen iemand mij vroeg of ik misschien dakdekker wilde worden want ik was in de ww gekomen toen Picus op hield in Asten, en dat leek me wel wat. Ik vond Hans echt 'n geweldige kerel, samen veel lol gehad en over onze jeugd gepraat. Een paar weken geleden kwam ik ineens dit herinnerings prentje tegen en ik kreeg 'n brok in m'n keel, ik wist helemaal niet dat hij, nu elf jhaar geleden, was overleden. Hans had twee kinderen waar hij alles voor deed. Hij blijft altijd in mijn herinnering als 'n fijne kerel en 'n geweldige baas.

Hij was leraar aan de Muloschool, Louis van Vonderen. Maar er was meer want hij werd onze buurman in de Rozenstraat. Wij woonden in 'n blok van 6 huizen en daar woonde Toon Cortenbach, Frans van de Moosdijk, Willem van Heugten, Wim van Gorp, dan wij en op de andere hoek Louis van Vonderen. Hij was er komen wonen toen de vorige leraar Verschueren weg was gegaan. Het waren geweldige buren, echte lieve mensen. Later is ook hij verhuisd maar wist niet waar ze gebleven waren. Louis werd 77 jaar oud.

Hij zat in de oorlog in het verzet, Francis Strik. Zijn ouders waren Albertus Strik en Clara Strik - Ockhuijzen en woonde met hun gezin in het huis aan de Stationstraat 6 later omgedoopt tot Prins Bernhardstraat 6, zoon van de loodgieter. In de ochtend van 7 oktober 1943 vindt er een razzia plaats. De SD rijdt met een open vrachtwagen rond en stopt bij verschillende adressen, zo ook bij Francis Strik. Er zouden bij hem teveel voedselbonnen in huis zijn geweest. Francis word gearresteerd en naar Eindhoven gebracht, daar wordt hij op hardhandige wijze door de SD verhoord. Eind november wordt Francis geboeid naar Vught gebracht en nog later naar het buitencommando Gilze-Rijen, naar het militaire vliegveld. Hij verblijft daar in een hangar en moet afwisselend de bomkraters op het vliegveld vullen en sloten rond het kamp graven. Heel af en toe lukt het hem om brieven naar huis te sturen of ontvangt hij Rode Kruis pakketten. Deze pakketten zijn vaak al door de Duitsers leeggehaald voor ze bij de gevangenen komen. Op 28 januari 1944 krijgt Francis Strik de opdracht om tijdens de mars naar de werkplek buiten de rij te treden. Francis weet dan al wat de gevolgen zijn, hij wordt doodgeschoten. Francis Strik was 20 jaar oud.

We kennen allemaal wel de winkel van Hoebens in de Burg. Wijnenestraat, de kleding winkel waar iedere Astenaar wel ooit is binnen geweest, de winkel werd in 1930 door Frans Hoebens junior overgeneomen. Die winkel was heel vroeger van de vader van Frans Hoebens, zoals wij die kennen, Frans Hoebens senior waarvan dit bidprentje is en getrouwd met Antonia van den Einden. Frans senior was vroeger hoofdonderwijzer in Oldenbroek en in 's Heerenberg. Later kwam hij naar Asten en begon er 'n manufacturenwinkel. Hij had samen met Antonia vijf kinderen en werd 80 jaar oud.

Persoonlijk heb ik hem niet gekend, dokter Tonny Schellekens uit Asten. Hij had vroeger zijn praktijk in de villa waar later het Eeuwig Leven was gevestigd. Later verhuisde hij naar de Wilhelminastraat. Wij waren vroeger bij die andere dokter die Asten toen had, dokter Jansen. De dokter is wel heel oud geworden, hij stierf in de gezegende leeftijd van 96 jaar.

Er zullen zeker mensen zijn die Tiny Kouwenberg niet kennen maar ij en nog wel wat Astenaren kennen hem van de Picus waar hij onderbaas was op de deurenfabriek die naast de sigarenkistenfabriek was gebouwd. Tiny was 'n rustige man altijd klaar voor 'n praatje. Zo ken ik hem het beste. Hij woonde in de Lindestraat in een van de alleenstaande woningen vlakbij Picus dat om het hoekje lag aan de Industrielaan. Tiny werd maar 77 jaar oud, helaas heb ik van hem geen foto.

Toen ik jong was en wel 'ns in het dorp kwam met vriendjes gingen wel eens naar van Haandel vooraan op de Hoek zo'n beetje van de Markt en de Prins Bernhardstraat. Daar was toen die bakkerswinkel maar toen die stopte kwam er iemand van helemaal van de andere kant van Nederland hier naar toe om het over te nemen: Gerben Obbema. Hij was al snel ingeburgerd en zette alles voort zoals van Haandel dat eerst deed. Ik ken zijn kinderen nog wel... Maurits die "het Oventje" later begon, Henri en Frans die net als ik bij de KWJ waren... en ook Clarie. Het was echt 'n aardige man... geweldig hoe hij met zijn medemens omging. Getrouwd met Sjoerdtje Terpstra met wie hij 12 kinderen kreeg. Gerben is overleden toen hij 83 jaar oud was.

Veel mensen in ons dorp kennen hem nog wel, Piet de Bruijn, de vader van o.a. Anneke die later de winkel overnam op het Koningsplein, en natuurlijk de verzetstrijder Frits de Bruijn. Piet kwam eigenlijk van Hilversum en was van beroep winkelier. Hij trouwde met Johanna Sanders en kregen samen drie kinderen dacht ik, naast de oudste Anneke en Frits was er nog 'n derde kind Emma, voor ons beter bekend als Juffrouw Emmie de Bruijn. Piet werd 79 jaar oud.

Heel goed kende ik hem niet want ik zat op de Voordeldonkse School en daar heeft deze leraar nooit les gegeven, Noud Sanders. Ik ken hem alleen maar "van horen zeggen" en als we in de kerk waren als kind en we rechts op die kleine bankjes zaten en er altijd 'n leerkracht aanwezig was om de jeugd in de gaten te houden. Ook hij was er af en toe. Rusige man zonder "poes-pas" vond ik altijd. Hij was getrouwd met Ann Sprengers en kregen zover ik weet 11 kinderen. Noudje zoals ze hem noemde werd maar 56 jaar oud. Veel te jong overleden naar menselijke maatstaven gerekend.

Ik kan het me nog 'n beetje herinneren, op het moment dat ik in het leger zat is hij overleden, hij was toen 69 jaar oud, Johannes Verleisdonk. Hij betekende veel voor Asten want hij was de uitvinder van de waterdruk op b.v. de brandweer slangen. Door hem konden slangen worden aangesloten op 'n waterketel waar druk op werd gezet en zo konden gebouwen etc. die in brand stonden worden geblust omdat het water vele meters hoog kon worden gespoten. Samen met zijn vrouw Johanna V erleisdonk - Vaalman kreeg hij 12 kinderen... de jongste twee waren 'n tweeling waarvan Wies 'n tijd vlak bij mij in de Orionstraat woonde.

Als je in Asten zegt: "Frans Lô", dan weet iedereen wie we bedoelen, Frans van der Loo. De zakenman uit Asten die de eerste prins was van de Klot... een geweldige joviale man was, en ik vond het 'n fijne man om mee te praten etc. Hij heeft in Asten de winkelcentra naar binnen gehaald en was overal te vinden waar hij nodig was. Samen met Johanna kreeg hij vier kinderen die nu in zijn voetsporen zijn getreden... Inmiddels al weer bijna 2 jaar geleden dat we afscheid van hem hebben moeten nemen.. Asten verloor 'n geweldig iemand... helaas, Frans werd 82 jaar oud.

Nee ik heb hem ook nooit gekend maar ik heb er wel over gelezen, kapelaan Boelaars. Nu schrijven we het met 2 aa's achteraan maar eerder schreef men dat met ae. Laurentius Joannes Petrus Antonius Boelaars werd geboren te Tilburg op 5 juni 1905 en hij is in 1932 priester gewijd en hij begon zijn loopbaan als kapelaan te Asten. In dat jaar werd Boelaars aangesteld als adviseur van de Jonge Boerenstand van Asten. Op 20 augustus 1938 volgde de benoeming tot kapelaan in Eindhoven, vervolgens wordt hij in 1944 rector van het Liefdegesticht te Zijtaart, in 1950 rector van het Moederhuis der Zusters van Liefde te Tilburg en in 1955 volgt zijn benoeming tot pastoor van de Sint Jozefparochie in Helmond. Kapelaan Boelaars is op 12-mei 1998 te Gemert overleden. Hij is overleden op de gezegende leeftijd van 92 jaar.

Iedereen in Asten kende haar... ze stond in de winkel van Eijsbouts, Cato Eijsbouts - van Deursen in de Prins Bernhardstraat waar ze ook 'n cafe hadden en ze hadden 'n bakkerij. Ik zag haar altijd staan in de winkel en ze hadden daar ook 'n ijssalon. Later ging daar alles weg en werd het eerst parkeerplaats en later kwamen er appartementen staan. Ze bouwde 'n geheel nieuw pand op de hoek van de Asterstraat en de Logtenstraat. Eerst 'n ijssalon maar later werd het cafebedrijf. Ik heb er vaak gespeeld als er bruiloften en feesten waren en na afloop gingen we in de keuken zitten om wat te eten en daar zorgde Cato altijd voor. Ze behoord zeker tot de bekende Astenaren net als haar zoon Thieu. Ze was 'n schat van 'n vrouw.

Ik heb hem honderde keren ontmoet, Tieske van den Heuvel. Hij woonde in de Burg. Wijnenstraat met zijn gezin en hadden daar ook 'n bakkerswinkel want Ties was bakker, onze bakker. Dochter marietje bracht bij ons de "mik" toen we in d'n Himmel woonden en als we te kort kwamen moest ik die bij gaan halen in de Tuinstraat waar van den Heuvel hun bakkerij hadden liggen, verscholen tussen het groen. Ik kreeg dan altijd 'n paar speculaasmannetjes maar ik vond die helemaal niet lekker... de mik en het brood wel. Later had zoon Jan op 'n steenworp afstand van de oude bakkerij 'n nieuw pand gezet waar ni reisburo Trips is.

Hij was de zoon van Jantje van Klôskes, zo werd zijn vader in de volksmond genoemd omdat Jan 'n zoon was van Klôske van Oosterhout. Dit is Louis van Oosterhout en ik ken hem omdat hij 'n broer is van Hans waar ik jarenlang muziek mee heb gemaakt. Maar ik kende Louis ook wel voor die tijd want hij was de stopperspil van NWC 1 in vroegertijd... later zou zijn broer Jan in zijn voetsporen treden, ook de mid-achter van NWC 1. Louis woonde met zijn gezain in Deurne. Louis is maar 72 jaar oud geworden.

Ik ken haar goed van vroeger omdat ik meerdere keren bij Hoebergen in de winkel ben geweest, de vrouw van naaimachinehandelaar Willy Hoebergen, Dien Hoebergen - Veugen. Ze werd geboren in het Limburgse plaatsje Neer in 1926. Wij kregen van haar altijd duidelijke uitleg over de spullen die we gingen kopen net voordat Annie en ik trouwden. We kochten er ons bestekset en ook andere spullen die je nodig had als je getrouwd was. Ook onze pannenset kochten we daar, nu 50 jaar geleden en we gebruiken er nog altijd spullen van die we toen kochten. Het was echt 'n lief mens. Dien mocht 92 jaar oud worden, de vrouw die alles deed voor haar man en gezin van zes kinderen.

Veel mensen hebben er denk ik wel ooit schildersspullen of behang gehaald, eerst bij zijn vader Toon Bekx en later bij Arie Bekx uit de Emmastraat. Arie kwam uit 'n gezin van vijf kinderen en nam het schildersbedrijf van zijn vader over. Op 22 november 1961 trouwde hij met Francisca (Zus) Bernards. Ik kende Arie goed omdat ik 'n tijd lang kameraad was geweest met z'n broer Hans. Ook ben ik er vaak genoeg in de winkel geweest voor verf, kwasten en behang te kopen.

Deze Frans Knaapen heb ik zelf nooit gekend maar zijn zoon, Frans Knaapen jr. wel en als je die soms niet mocht kennen, hij lijkt precies op deze man, zijn vader dus. Frans sr. was getrouwd met Mina Joordens en ze hadden 'n cafe op de Markt rechts naast het gemeentehuis. Het huis was vroeger de drukkerij van Schriks die verhuisde naar de Emmastraat. Frans was huisschilder van beroep en zijn vrouw runde het cafe. In het cafe; de Peelpoort, was van alles te doen en er "huisde" diverse verenigingen. Frans en Mina kregen samen 12 kinderen. Later werd het cafe overgenomen door Frans jr... die het ruilde tegen 'n woning van de gemeente in de burg. Wijnenstraat. Frans was 'n graag geziene kastelein... Hij werd 82 jaar oud.

Ze was het zusje van onze buurvrouw in de Rozenstraat, de vrouw van Marinus van Ooosterhout uit de Emmastraat die daar 'n groentenwinkel hadden, Leen van Oosterhout - Werts. Ik ken haar niet persoonlijk maar ze werkte vroeger in haar eigen groentenwinkel als haar man "de baan op was", zoals dat vroeger ging, met groenten venten. Later werd de winkel verbouwd tot friteszaak. Leen was geboren in 1928 en was met Marinus getrouwd op 21 oktober 1952. Ze kregen vier kinderen. Zoals gezegd was ze 'n zus van Nel van Gorp - Werts. Ze kwam uit 'n gezien van zes kinderen, vier zusjes, Nel, Goen, Mien en Mia en broer Piet.

Ik kende Jos Thijssen omdat hij 'n winkel had waar ze schildersartikelen verkochten want Jos was schilder van beroek, maar ze verkochten er ook behang waar je toen de behangtafel bij kon huren of krijgen voor 'n paar dagen. Jos was ook bekend als de doelman van NWC 1 maar dan gaan we wel heel ver terug in de tijd. Hij was getrouwd met Zus (Anna) Eijsbouts en samen kregen ze negen kinderen waarvan Harrie net zo oud is als ik. Hun trouwen voor de kerk was op 6 november 1937. Zijn oudste zoon Jac trad in zijn voetsporen als keeper. Helaas werd Jos maar 59 jaar oud.

Je kunt het wel zien aan de foto's, hij is de vader van de man hieronder Fried Frencken. Dit is oudburgemeester Jan George Frencken, geboren op 5 november 1871. Hij was onze oud burgemeester in Asten die later door zijn zoon Fried werd opgevolgd. Hij was niet alleen burgemeester van Asten. Van 1821 tot 1850 was hij ook gemeentesecretaris van Vlierden. Dat zonder dat hij een dag in die plaats woonde. Hetzelfde geldt trouwens ook voor zijn zoon Fried die hem opvolgde. Burgemeester zijn leverde vroeger niet veel op en men moest zorgen voor 'n bijbaantje. Daarom werd hij naast burgemeester ook secretaris in Vlierden en was hij kantonrechter in Asten. Hij trouwde op 30 juli 1810 in Asten met Anna Sauvé, een dochter van 'n chirurgijn, 'n dokter dus. Ze kregen samen 9 kinderen waarvan Fried er eentje was. Toen Frencken in 1850 te kennen gaf zich als secretaris terug te willen trekken kon hij zonder tegenwerking zijn zoon Fried naar voren schuiven. Zijn vrouw Anna is overleden in 1863, Jan is overleden op 24 mei 1871.

Je moet toch wel van 'n dorp houden, en dat deed hij ook, Burgemeester Fried Frencken. Hij was de zoon van de eerdere burgemeester Jan Frencken. Hij volgde zijn vader op in 1844 en hij zou de man zijn die in Nederland de langste tijd ooit als burgemeester fungeerde... 60 jaar. Van 1844 tot 1904. Hij kreeg twee kinderen, eentje ervan, de oudste was 'n meisje en trad in het klooster. Lees ook mijn verhaal bij "wie-is". Hij is geboren op 16 januari 1818 en is overleden op 7 juni 1907. Hij was toen 89 jaar oud.

Ik heb er vaak genoeg van gehoord maar persoonlijk ken ik hem niet: Theo Driessen. Van geboorte 'n Astenaar en ook veel gewerkt in Asten als leerkracht aan de school. Theodorus Josephus Antonius (Theo) Driessen is ongehuwd gevleven, geboren in Asten op 27 november 1892 en overleden op 7 november 1977 te Helmond. Op 6 juli 1923 slaagt hij voor de nieuwe opgerichte Hoge Burgerschool en in dat jaar had hij al 'n jongenskoortje in Asten. Op 25 juni 1925 behaalt hij zijn examen voor onderwijzer. Hij stond in Asten aan de school, vertrok naar Helmond maar keerde toch nog even terug naar Asten waar hij na 'n korte periode toch weer naar Helmond vertrok. In 1929 werd hij dirigent van het in dat jaar opgerichte jongenskoor de Sint Jozefzangertjes. En met dat koor had hij internationaal succes. Zo werd het in 1946 door Nederland afgevaardigd naar een Unesco-tentoonstelling in het Pedagogisch Museum in Parijs, als blijk van wat kinderen in Nederland kunnen. Later volgden vele koorreizen voor een optreden, zoals in 1949 naar Bern. De werkzaamheden van Driessen voor Helmond bleven niet beperkt tot deze koren. Hij stond aan de wieg van de Morris- en volksdans-groepen, de Gregoriusverkenners en gaf blokfluitlessen. In de jaren vijftig stimuleerde hij zeer muzikale leerlingen om in Tilburg of Venlo les te gaan halen op fluit, hobo, klarinet, hoorn en fagot, zodat het muzikale aanbod in de stad op een hoger niveau gebracht kon worden.Wat hij nog miste, was de mogelijkheid om met al deze groepen in een gepaste omgeving te oefenen. In 1953 werd die wens van Driessen werkelijkheid. Niet alleen hij, maar ook veel begunstigers brachten geld bij elkaar voor een gebouw waarin alle activiteiten van Driessen gebundeld konden worden. Op 2 oktober 1953 was de officiële opening. Tijdens de openingsplechtigheid ontving de grote stimulator de ridderorde van Oranje Nassau voor wat genoemd werd "een kwart eeuw apostolaat onder de jeugd". Een klein jaar later kon in het gebouw het zilveren jubileum van de Sint Jozefzangertjes gevierd worden, waarbij de heer Driessen ook een pauselijke onderscheiding kreeg. De geboren Astenaar was 'n groot man die alles deed voor de jeugd.

Hij werd In Asten geboren op 14 december 1769 als Henricus den Dubbelden. Later werd er in Asten 'n straat naar hem vernoemd zoals weet de Mgr den Dubbeldenstraat. Hij was o.a. ooit hulp in Vlierden, pastoor in Gemert, deken in het district Helmond en werd bisschop in den Bosch. Hij is overleden toen hij 81 jaar oud was op 31 oktober 1851 in Sint Michielsgestel.

Wij van de familie Welten vinden het echt vervelend dat we niet èèn foto van de vader van onze vader hebben, Cobus Welten. Leek hij op zijn zoon, onze vader Driek Welten? Helaas weten we het niet. Hij werd maar 51 jaar oud. Hij was getrouwd met Elisabeth Meulendijks op 20 februari 1900. Maar het leven zat hem niet mee... nadat op 18 Januari 1901 onze vader was geboren kreeg hij 'n jaar later 'n dochtertje, op 10 juni 1902 werd Catrientje geboren. Het meisje stierf 'n jaar later op 17 mei 1903, nog geen jaar oud. Ook Elisabeth stierf 'n half jaar later op 18 oktober 1903. Ze was toen pas 28 jaar oud. Na de dood van Elisabeth trouwde opa Cobus al weer snel, dat was normaal vroeger, opa trouwde met Theodora Lammers. Jammer dat ik van alle drie geen foto heb.

Ze was de vrouw van onze burgemeester tentijde van de oorlog. Mevr. Caroline Wijnen - Maussen. Als je het herdenkingsprentje leest dan zegt dit genoeg... ik krijg nog de rillingen als ik het voor de zoveelste keer lees. Ik kende haar niet want ik was nog niet geboren... Ze stierf van verdriet, nog geen 6 weken nadat haar man, de burgemeester van Asten, waar zij de grote steun en toeverlaat van was, werd vermoord. Ze stierf vier dagen nadat ze 52 jaar was geworden...

Ik weet nog goed wie ze was, Erica van Heugten, de dochter van Harrie van Heugten en Tonny van Heugten - van Oosterhout. Persoonlijk kende ik haar niet zo goed al ben ik wel 'ns bij van Heugten geweest om 'n dak te maken en Erica er ook was. Ze was pas 29 jaar oud toen ze is overleden... dan denk je weer waarom? hoe kan dit toch?

Ooit was hij kapelaan in Asten, Jan Kamp. Toen ik jong was, nog als kind op de lagere school op Voordeldonk kregen we Godsdienstlessen van hem. Hij was de grote animator en medeoprichter van diverse verenigingen in ons dorp maar later ook op de andere plaatsen. Asten was niet blij toen hij ons dorp verliet voor 'n nieuwe uitdaging... bouwpastoor worden. Lees mijn verhaal bij "Wie Is". Jan Kamp werd maar 71 jaar oud... "Aste hittur unne goeje kupploan an gehad:....

Ja beste mensen, ik kreeg 'n brok in m'n keel toen ik hoorde van het overlijden van mijn jeugdvriendje uit d'n Himmel, Jan Kerstens. Ik ga er straks 'n stuk over schrijven bij "Wie Is", de map waar ik mensen voor het voetlicht haal, dingen die ik weet over hun leven en met Jantje heb ik in mijn kinderjaren zo ontzettend veel meegemaakt omdat wij buurjongens waren. Jan verhuisde naar Nederweert, was getrouwd met Tina en ze hadden samen twee kinderen en hij was de opa van twee kleinkinderen. Ik had vorige week contact met zijn oudere zus Jo en die vertelde me dat als er ooit iemand is geweest die 'n voorbeeld was voor anderen dan was hij het wel... nooit klagen, altijd vriendelijk, altijd goeie zin, alles was oke, ondankt zijn herseninfarct dat hij kreeg in 1913 en daardoor aan een kant verlamd raakte en in de rolstoel terecht kwam. Door dit voorval moest Jan verhuizen naar het verpleegtehuis. Maar Jan was altijd positief. Wat Jo over deze vrolijke oud-buurjongen nog wel vertelde was dat hij als ze bij Jan op bezoek was hij altijd vroeg hoe het in Asten was en ook steeds vroeg... "Zou er nog iets zijn als ik soms dood ga"? Bedankt Jantje Kerstens voor alle gezellige dingen die we hebben meegemaakt... ben blij dat we buurjongens zijn geweest.

Hij was 'n beetje ouder als ik, Willy Loomans. Ze hadden thuis 'n transportbedrijf en ze woonden op de hoek van de Prins bernhardstraat en de Lindestraat... later werd hun huis cafe Fungus. Ik kende Willy wel van het uitgaansleven van vroeger maar verder niet echt goed. Ik weet dat hij getrouwd was met Joke Janssen van Voordeldonk, Joke zat vroeger bij mij in de klas. Willy was geboren op 19 november 1942 en is veel te vroeg overleden op 21 juni 2001, op dit moment alweer 20 jaar geleden, Willy werd maar 58 jaar oud, veel te jong naar menselijke maatstaven.

Jarenlang was hij mijn goeie kameraad, Geert van den Eijnden... voor ons gewoon "Girtje". We kenden elkaar van de KWJ en we raakte bevriend met elkaar, Geert, Henk van de Waarsenburg, Hans Bekx, Theo Maas en ik. Vaak op zondagmiddag naar het voetballen of toepen bij de Vossenhoek, uitgaan in Deurne of Someren, maar toch meestal in Asten. Later als iedereen z'n eigen weg heeft gekozen raak je elkaar kwijt... je ziet elkaar soms nog wel... beetje buurten enzo maar het is dan wel anders. Geert trouwde met Marijke Peters en voor haar en z'n gezin deed hij alles. Ik schrok toen ik las dat hij was overleden... op dit moment alweer zes jaar geleden. Hij heeft niet lang van zijn pensioen kunnen genieten, Girtje van den Eijnden werd maar 68 jaar oud. We hebben veel gelachen met elkaar, veel meegemaakt, dingen die ik niet had willen missen. "Ut gì ôw goe dôr bove"....

Mijn goeie vriend Jan die zelf uit Liessel komt vertelde me er vaak over, het tragische ongeluk in Liessel, niet ver van waar Jan toen woonden. Het zijn geen kinderen uit Asten maar het heeft me altijd aangegrepen. Het noodlot sloeg toe voor de twee vriendjes Rinie van Loon en Rinie Koolen. Beiden hadden vankantie en de ene Rinie was bij de andere Rinie op bezoek... ze waren dikke vriendjes, beiden waren 11 jaar oud. Toen het noodlot toesloeg, de boerderij in brand vloog en de jongens allebei om het leven kwamen. Wat moet hier 'n verdriet zijn geweest... onbeschrijflijk. Elke keer als ik er aan denk krijg ik kippevel, rillingen over mijn hele lijf. Dan denk ik soms ook wel... bestaat God wel echt??? Zie bijgevoegde foto's.

Hij was de oprichter van Schriks Drukkerij in Asten, Petrus Johannes Schriks, beter bekend in Asten en omstreken als Peter-Jan Schriks. Hij was getrouwd met Sofia HoutHooft. Een van hun kinderen Emiel, kwam op jonge leeftijd samen met zijn vader in het bedrijf dat uitgroeide tot 'n prachtig bedrijf waar vele mensen uit Asten en omgeving werk vonden. Hij begon zijn bedrijf in de Burg. Frenckenstraat, verhuisde naar de Markt, later naar de Emmastraat en nog later naar de nieuwe drukkerij op de hoek van de Burg. Wijnenstraat en de Langstraat. Peter Jan is overleden toen hij 74 jaar oud was.

Ik ken hem eigenlijk helemaal niet... Wim de Meijer. Toch heb ik hem vaak genoeg gezien. Ik moet dan terug naar toen ik 'n jaar of 12 was en naar het voetballen ging kijken aan het terrein aan de Dijkstraat. Ik heb hem vaak zien voetballen, ik geloof toen al bij de veteranen maar zeker weten doe ik het niet. Want op dat moment was Wim 32 jaar oud. Ik ken hem nog als 'n echte zwoeger op het voetbalterrein. Hij woonde in wat nu de Mgr. den Dubbeldenstraat is, toen nog Prins Hendrikstraat. Hij is veel te jong overleden, Wim werd maar 52 jaar oud.

Natuurlijk heb ik hem ook gekend, Willem van Asten. Hij was busondernemer en voor ons 'n heel bekende... van Asten uit Asten. In 1935 kocht hij het huis wat wij nog zo goed kennen... Als ze de bussen achteruit door de grote garagedeuren moesten rijden om ze achter het huis te krijgen moesten we altijd wachten want ze reden met de bussen tot midden op de weg om ze teruguit te steken. Dat wisten ze in Asten wel en we hadden er ook geen moeite mee dat we moesten wachten tot de bussen achter het huis verdwenen. Willem woonde eerst op "dun Bult". Later nam zoon Willy het bloeiende bedrijf over. Willen is overleden in 1956, hij was toen maar 68 jaar oud.

Ik denk dat ik Jan van Haandel wel ooit heb gezien maar ik kan het me niet herinneren want ik was pas 10 jaar oud toen Jan is overleden. Wel kan ik me de winkel herinneren in de Prins Bernhardstraat en vlak bij de Markt. Daar had hij zijn bakkerswinkel die later werd overgenomen door Obbema. Ik herinner me de winkel goed en een ding vergeet ik nooit... in de zomer stond de rechter raam altijd open. Jan was niet alleen bakker, hij verkocht ook ijs, iedereen van mijn leeftijd zal zich zeker de ijskar nog wel herinneren die rond kwam vroeger. Hij was getrouwd met Maria van de Donk die in 1941 is overleden, later trouwde hij met Francisca van Bussel. Jan van Haandel zat ook in het bestuur van de drankbestrijding uit 1938.

Ik kan me de kinderen van Sjaak Verheijen uit d'n Himmel allemaal mog wel herinneren, ook al was Jan Verheijen (56), de oudste van het stel, niet in d'n Himmel geboren maar in de Burg. Frenckenstraat. De Verheijens kwamen in onze straat wonen toen de huizen tegenover ons klaar waren, ik weet niet precies meer wanneer dat was maar ik denk zo rond 1952. Jan vertrok al snel uit Asten dus ben ik heb zo'n beetje uit het oog verloren. Geboren op 3 maart 1937 en overleden op 23 oktober 2008. Jan was 'n groot natuurliefhebber zoals de meeste wel bij Verheijen, hij werd maar 71 jaar oud.

Jarenlang was hij burgemeester van Asten, Jan George Frencken. Hij was het zelfs twee keer... eerst van 1812 tot 1821... toen werd hij benoemd tot vrederechter maar hij keerde weer terug in 1830 tot 1844. Toen droeg hij het over aan zijn zoon Fried Frencken. Jan George was in 1810 getrouwd met Anna Sauve en op 30 juli 1860 vierde ze hun 50 jarig huwelijksfeest. Die werden uitgebreid gevierd in Asten. Anna Sauvé is op 04 februari 1863 te Asten overleden en Jan Frencken is op 24 mei 1871 overleden, eveneens in Asten.

Een van de bekende Astenaren, Hendrik van Helmond. Waarom? Iedereen die van mijn leeftijd is weet dat hij vroeger de vaste vendelier was bij de Schut, overal was hij bekend. Hij was meer als 50 jaar lid van het Sint Jorisgilde waar hij zich altijd voor wel 200% in heeft gezet. Je zag hem glunderen als hij met zijn vendel voor het voetlicht trad en op geweldige gedurfde wijze zijn vendel rond liet gaan. Hij was geboren op 19 september 1914. en trouwde met Cor van Lieshout op 25 april 1938, ze kregen samen acht kinderen. Ik ken Hendrik dat hij zwart zag als roet omdat hij werkte bij de brandstoffenhandel van van Golstein Brouwers waar hij vaak kolen moest sjouwen. Asten verloor in hem 'n geweldige man, Hendrik werd 74 jaar oud.

Ze was 'n dochter van Bert Haazen uit Heusden, Drika Vervoordeldonk - Haazen (20). Ze trouwde met Hendrik Vervoordeldonk. Ze hebben tijdelijk in hetzelfde huis gewoond als haar zusje Siena Slaats - Haazen. In de Hemel op huisnummer 20, dat waren de drie blokken van twee waarvan er enkele zo waren ingericht dat ze bewoonbaar waren voor twee gezinnen. Dat was net na de oorlog. Drika was de tweede oudste dochter... en kreeg net als haar jongste zus 'n drieling. Later woonde ze op Voordeldonk. Persoonlijk ken ik haar niet en ik had ook geen foto van haar op latere leeftijd dus heb ik er eentje genomen uit haar vroegere jaren. Het overlijden van haar man Hendrik was 'n zware klap voor haar maar tocvh kreeg ze later nog kennis met iemand waar ze 23 fijne jaren mee beleefde. Drika werd 83 jaar oud.

Natuurlijk ken ik haar goed van onze jeugdjaren, Tonny van Loon (88), de echtgenote van iemand die ik ook weer heel goed ken, Janus van Rijt. Tonny ging net als wij naar de Voordeldonkse school, ze was het jongere zusje van Piet en Gerard, vrienden van ons. Tonny was geboren op 15 juli 1950 en trouwde met Jamus op 2 november 1973. Samen kregen ze twee kinderen, helaas komt Tonny veel te jong te overlijden. Soms denk je als katholiek wel: "wurrum". Tonny was pas 39 jaar oud.

Persoonlijk ken ik hem niet, Gaston Remery. Hij was 'n zoon van Gerard Gaston Remery, de onderwijzer uit Asten. De Remery's woonde vroeger in het prachtige huis waar later Jan van der Loo zijn meubelzaak had, later nog Expert. Voor die tijd was het ooit de woning van de dominee/voorganger van de Protestantse kerk. De Remery's hadden als buurman Jef Simons en daar was gaston heel erg in geinteresseerd en zo leerde hij daar het vak van fotograaf. Vanaf 1949 ging hij aan de slag als fotograaf. Hij werkte een aantal jaren bij Schulte en bij Princes te Helmond, maar ook in Breda en Boxmeer. Gaston Remery besloot voor zichzelf te beginnen maar niet in Asten maar in 'n dorp waar nog geen fotograaf was, en opende in 1957 een fotozaak in Eersel. Hij legde zich vooral toe op portretten o.a. van communicantjes, pasfoto's en reportages. Hij was getrouwd met Cornelia Bekx. Gaston is overleden op 90 jarige leeftijd... Zijn vele foto's zijn ondergebracht bij de Brabant Collectie.

Hij was voor ons geen onbekende want Jan van Ras was 12 jaar onze pastoor in de grote kerk. Toen hij 12 jaar was ging hij naar het klein­seminarie Beekvliet in St. Michielsgestel. Vervolgens studeerde hij aan het groot­seminarie in Haaren. Jan van Ras werd op 8 juni 1968 in de Sint Jan door Mgr. Bluyssen tot priester gewijd. Hij werkte als pastor achtereenvolgens in St. Oedenrode, Eindhoven en Nuenen. Van Ras werd op 5 april 1987 geïnstalleerd in Asten en was de opvolger van Jos Korff. Vanwege ziekte kreeg hij in 1999 eervol ontslag. De uitvaartdienst heeft plaatsgevonden op maandag 27 november in de H. Jacobuskerk aan de Kerkstraat in Zeeland, de plaats waar Van Ras werd geboren.

Net als de burgemeester van Asten was hij erg geliefd in zijn dorp, burgemeester Piet Smulders van Someren. Ook hij werd vermoord omdat hij net als de eerste burger van Asten, Wijnen, bij het vervullen van zijn plicht tegenover de bevolking. In 1944 werd ook hij meegenomen op vermoord op de weg tussen Someren en nederweert. Hij was geboren op 17 januari 1895 en overleed door pistoolschoten op 15 augustus 1944. De oorlog was bijna teneinde. Hij was burgemeester van Someren van 1926 tot 1944. Eerder werd hij in 1919 benoemd als gemeentesecretaris van Someren en werd hier vervolgens ook burgemeester. Nadat in 1935 de gemeente Lierop bij die van Someren wordt gevoegd, wordt hij ook burgemeester van deze plaats. Hij was in 1926 de opvolger van burgemeester Michels, de opvolger van Smulders werd Boerenkamp.

Ik ken hem nog wel van vroeger en ook zijn kinderen zijn geen vreemden voor mij... Piet Leenen was iemand die flink aan de weg timmerde maar voor zijn kinderen wist hij altijd wel tijd vrij te maken. Piet begon zijn winkel in de Wolfsberg waar nu een van zijn zoons aan het roer staat. Ik ben er vaak genoeg geweest om hout te kopen en op maat te laten zagen. Ik geloof dat hij samen met zijn vrouw Pia Leenen - Timmermans vijf kinderen had... allemaal jongens. Piet is geboren op 21 december 1924 en is overleden op 16 maart 2000, hij was toen 75 jaar oud.

Antoon Berkers heb ikzelf nooit gekend en dat kan ook niet want ik was pas 8 maanden oud toen Antoon is overleden. Ik ben wel ooit in zijn winkel geweest, schuin tegenover het politiebureau in de Burg. Frenckenstraat. Zijn zoon Frans had daar toen 'n meubelwinkel die hij had overgenomen van zijn vader Antoon. Toen ze bij ons 25 jaar waren getrouwd kochten onze Henk, Frans, Annemieke en ik er 'n schilderij waar opstond: "Ter herinnering aan uw 25-jarige echtvereniging". Antoon was eigenlijk huisschilder maar daarnaast begon hij ook 'n winkel in vooral kleinmeubelen. Hij was getrouwd met Mieke van den Eijnden en kregen samen 8 kinderen, Thieu, Anna, Jan, Frans, Bets, Toon, Hub en Mia. Ze hadden ook 'n dochter Agnes, die is helaas na vier maanden al overleden. Antoon is overleden toen hij 76 jaar oud was.

Ik kon het eerst nergens vinden maar nu heb ik toch het herinneringsprentje gevonden van de vrouw van Piet Bukkems uit d'n Himmel, Anna Bukkems - Berkvens (30). Mensen uit d'n Himmel kennen haar allemaal wel want ze hadden vroeger de fietsenzaak op de hoek van Hemel en Hoogstraat. Wanneer je de winkel binnen ging werd je bijna altijd geholpen door Anna want Piet was bezig met repareren van fietsen in zijn eigen werkplaats waar de ingang aan de Hoogstraat lag. Anna is 'n Heusdense en kreeg samen met Piet net als in onze familie, negen kinderen. Gerard zat in dezelfde klas als ik... Anna had het niet alleen druk met de winkel dus maar ook met de opvoeding van haar kinderen, zeker omdat de jongste ook nog meer aandacht eiste omdat ze 'n zorgenkind was. Alles deed ze voor haar gezin, voor haar kinderen. Het verlies van haar man viel haar heel zwaar en langzaamaan kon ze ook niet meer voor haar zelf zorgen. Anna is ingeslapen toen ze 81 jaar oud was...

Dit jaar bestaat slagerij van Kemenade honderd jaar en dit herdenkingsprentje is van de grondlegger van slagerij van Kemenade: Peter van Kemenade, voor ons was het gewoon Pietje van Kemenade. Hij was getrouwd met Anna Cortooms en later nam zijn zoon Wim de zaak in de Emmastraat over. Ik heb Pietje niet zo vaak gezien in de winkel want ik werd meestal geholpen door zijn vrouw Anna. Hij timmerde altijd flink aan de weg en was bekend om zijn prima smakende zelfgemaakte vleeswaren, vandaar dat ook veel Astenaren klant bij hem waren. Piet is overleden toen hij 86 jaar oud was na 'n leven van hard werken.

Hij was lange tijd de burgemeester van ons dorp. Jan Frencken. Eerst was Jan Georg Frencken onze burgervader van 1812-1821 en later nog 'n keer van 1830-1844 en draagt daarna het ambt over aan zijn zoon Fried Frencken. Jan Frencken werd na 1844 kantonrechter. Hij woonde waar nu in de Burg. Frenckenstraat de ingang is naar ons Ploegmakerspark. Johannes Georgius Frencken is geboren te Weert op 5 november 1781 en hij is op 30 juli 1810 te Asten getrouwd met Anna Sauvé, geboren te Asten op 04 april 1783 als dochter van chrirurgijn Fried Sauvé. Ze krijgen samen negen kinderen. Burgemeester Jan Frencken is overleden toen hij 89 jaar oud was en ligt in Asten begraven.

Ik heb Gerrit Joordens vaak genoeg gezien maar ken hem persoonlijk niet. Als ik in zijn winkel kwam, de Jamin winkel op de hoek van de Emmastraat en Julianastraat, dan was bijna altijd zijn vrouw die in de winkel stond en je hielp. Gerrit had vroeger op de plaats waar Verstappen later z'n fietsenzaak had, 'n bakkerij. Van zijn kinderen ken ik er wel enkelen... Met Martien zat is samen bij het Jongensgilde vroeger. Gerrit was 'n gezellige man die alles voor zijn gezin deed. Op 30 juni 1977 is hij overleden, 76 jaar oud.

Hij was jarenlang de pastoor van Ommel, Jan Vogels. Hij was 'n geliefde geestelijke die juist kwam toen het 'n vervelende tijd werd want het was aan het begin van de tweede wereldoorlog. In 1962 verleende men hem eervol ontslag nadat hij 23 jaar de herder was geweest van de Maria-parochie. Dat hij veel betekende in het hart van veel Ommelnaren bleek wel toen men na zijn dood, nog geen jaar na zijn terugtreding, 'n straat naar hem vernoemde als eerbetoon aan de man die Ommel door de oorlog had gesleept, het werd de bekende Pastoor Vogelsstraat. Ommel is altijd trots op hem geweest.

Wij kennen hem als Has Manders. Hij had 'n radio en tv zaak vlak bij de ingang van d'n Himmel, in de Emmastraat. Vroeger 'n klein winkeltje maar het nieuwe pand werd veel groter. Je kon er ook stofzuigers en strijkijzers kopen. Onze vader heeft er de eerste radio en de eerste tv gekocht die wij ooit rijk waren. Ik had er eerst geen foto van van ik vond er nog eentje tussen de middenstanders van ons dorp van vroeger. Hij was bijna twee jaar jonger dan mijn vader. Has werd 79 jaar oud.

Wanneer dat verschrikkelijk toeslaat, wat ook bij Nelleke Janssen het geval was, dat weet je niet meer wat je er mee aan moet. Ik kende Nelleke als de moeder van Ingrid, de vrouw van onze overbuurjongen in d'n Himmel, Gerrie van Seccelen. Altijd bezig, altijd lief en gezellig... maar soms dan gebeurt het onvermijdelijke... Soms vraag je jezelf wel 'ns af... waarom? Helaas, er is geen antwoord... Nelleke is overleden toen ze de leeftijd van 87 had bereikt... Toch 'n geweldige leeftijd...

Van vroeger ken ik veel mensen uit d'n Himmel, Patrick Hoefnagels, kwam zelf niet uit d'n Himmel maar ik kende wel z'n vader van vroeger uit onze straat, Sjaak Hoefnagels, zoon van Bert en Marie, je weet wel van dat grote gezin vooraan uit d'n Himmel. Patrick kende ik van het darten, ik kende hem als gewone jongen, we hebben wel 'ns met elkaar gepraat maar verder kende ik hem niet zo goed. Ik weet nog wel wat er later gebeurde... jammer, Patrick was 'n keigoeie jongen, wij en onze vrienden kenden hem eigenlijk niet als Patrick maar als "Zoef". Hij is overleden toen hij 27 jaar oud was.

Ze was de vrouw van Julianus Martens maar weet niet of Johanna Gielen (8) tot aan haar dood in onze straat heeft gewoond. Ze had geen makkelijk leven gehad want ze verloor drie keer 'n echtgenoot in haar leven. Eerst Jacobus Bekx met wie ze trouwde op 23 april 1923... hij is overleden op 7 juli 1930. Toen trouwde ze met Henricus van Hoof op 2 februari 1932, maar hij is overleden op 15 april 1949. Op 24 mei 1950 trouwde ze met Julianus Martens. Ook hij is overleden voordat Johanna zelf is overleden... op 16 april 1966. Johanna is overleden toen ze bijna 100 jaar oud was... ze stierf toen ze 99,5 jaar oud was... 'n gezegende leeftijd.

Ik kan me Nella van Heugten - Verberne (37) nog vaag herinneren. Ik weet nog wel dat ik haar wel ooit heb gezien toen haar dochters mijn communiepakje aan het maken waren en ik af en toe daar naar toe moest om te passen. Maar dat is echt heel vaag. Persoonlijk kende ik haar dus ook helemaal niet. Ik weet dat ze in het vrijstaande huis woonden naast de mooie villa van Leenen, tegenover de winkel van Piet Bukkems. Ook de kinderen ken ik niet allemaal die Nella en haar man hadden. Nella is 79 jaar oud geworden, jammer dat ik er geen foto van heb.

Hij was een van de bekende Astenaren, Emiel (Miel) Schriks. Hij was een van de directeuren van de drukkerij, drukkerij Schriks in ons dorp. Hij vestigde zich in het huis aan de Emmastraat 7 in Asten naast de kazerne en ook zijn drukkerij werd daar gevestigd. Mensen van mijn leeftijd weten dat nog wel, ik ken hem niet persoonlijk maar heb hem vaak genoeg gezien. Emile Christiaan Schriks is geboren op 13 augustus 1892 te Breda en is op 02 oktober 1922 getrouwd met Petronella van Hagen. De drukkerij van Miel Schriks is overal bekend want ze waren o.a. de uitgevers van ons Astense blad "Peelbelang". Emiele Schriks werd 70 jaar oud.

Ze was zo'n lief moederke, zo'n lief mens... Liesa van de Waarsenburg. Ze wasde moeder van Henk van de Waarsenburg waar ik vroeger kameraad mee was dus ik ben vaak bij van de Waarsenburg thuis geweest. Je was er altijd welkom en "un bekske koffie" stond er altijd voor je klaar. Vroeger woonde ze in de Burg. Wijnenstraat in dat huis met die bomen er voor, maar ik ken ze van toen ze in de Hoogstraat woonden. Lieske deed alles voor "haar" Tôntje en voor haar kinderen... Ze werd 85 jaar oud.

Ik kende hem niet zo heel goed maar heb veel over hem gehoord, Gerard Remery. Hij was lange tijd hoofd van de school in Asten. Per 1 mei 1920 werd Gerard benoemd tot onderwijzer door de gemeenteraad van Asten. Na het overlijden van hoofdonderwijzer ten Haaf, hoofd der school, in 1921 werd hij waarnemer en 1 jaar later volgde zijn officiële benoeming. Hij bleef dat tot 1947. Wat ik me wel herinner is toen hij Gerard en z'n vrouw 50 jaar waren getrouwd. Ze hadden feest in het gemeenschapshuis in Asten en daar moesten wij met the Secrets de muziek verzorgen, dat was op 1 mei 1970. Hij was getrouwd 26 april 1920 en samen met zijn vrouw kregen ze, 5 dochters en 4 zonen. Mister Remery is 87 jaar oud geworden.

Nog nooit is er zo'n lieve schooljuffrouw geweest als juffrouw Mien Bouwmans - Kuijpers. Ik kan het weten want we hebben 'n paar maanden les van haar gehad toen ik in de derde klas zat, in 1953. Ze was de invalster voor juffrouw de Vent die lange tijd ziek was. Even hadden we mister Hoes maar de meeste tijd juffrouw Bouwmans. Daar heb ik haar leren kennen als echt 'n lief mens, het was zo'n lieve juffrouw, zoals je hoopte dat alle juffrouwen op de scholen eigenlijk wel moesten zijn. Juffrouw Bouwmans was getrouwd en daarom gaf ze geen les meer op de gewone vaste tijden want vroeger mochten vrouwelijke leerkrachten niet getrouwd zijn, vandaar. Maar om in te vallen mocht het bij wijze van uitzondering. Ze was getrouwd met de glazenier Hein Bouwmans en woonden in "Simons-peijke", dat liep van het protestantse kerkje tot bij Simons in de Burg. Wijnenstraat. Helaas werd ze maar 52 jaar oud... ze had van mij wel honderd mogen worden.

Hij was de directeur van de koekfabriek, Sjang Hoefnagels. Zijn bedrijf had hij op de hoek van de Markt en de Emmastraat dat aan de achterzijde doorliep naar de burg. Frenckenstraat. Hij had 'n goed bedrijf opgezet en ze maakten er naast koek ook snoep en ze leverden op veel plaatsen. Samen met zijn vrouw had hij drie dochters en 'n zoon. Hij is overleden op 77-jarige leeftijd.

Hij was overal bekend, Hans Eijsbouts, 'n leuke vrolijke man die altijd wel lol had in het leven, altijd klaar voor ';n praatje met de mensen. Hij was 'n zoon van de eigenaar van cafe Eijsbouts uit Ommel en lange tijd was ook Hans eigenaar van 'n cafe met zaal in de Rips. Later begon hij 'n friteszaak vlak bij ons in de buurt... "de Klaproos". Voor Ommel, waar hij woonde, heeft Hans veel gedaan zo was hij lange tijd voorzitter van de fanfare. Zijn grote hobby was vissen.. Hans is overleden toen hij 77 jaar oud was.

Van Lies Manders - van Heugten (37) heb ik helaas geen foto... dus kan ik niet laten zien hoe ze er uit zag, voor mij hoeft dat niet omdat ik me haar nog goed herinner van vroeger. Lies trouwde met Toon Manders. Ze kregen kinderen en ook kleinkinderen... geweldig toch voor haar. Lies is overleden toen ze 80 jaar oud was, in Asten begraven.

Ik heb hem zelf nooit gezien of gekend terwijl de overlijdensdatum van Hannes van Heugten toch in 1957 was, het jaar dat ik van de lagere school af kwam en naar de Ambachtschool ging. Hannes was getrouwd met Nella Verberne en was de vader van o.a. Tonny, de vrouw van Marinuske van Oosterhout van de danszaal in Lierop, hij was de vader van Ciska, de vrouw van schoenmaker Piet van den Einde. Ciska en Riek maakte in een van de voorkamers van hun huis altijd kleding voor mensen die daar om vroegen, ook mijn communiepakje is daar gemaakt. Hannes is overleden toen hij 68 jaar oud was.

Ik kende Frans Cortooms (37) van het werk.... we werkten allebei bij Picus, het bedrijf waar ze sigarenkistjes maakten. Ik heb hem leren kennen als 'n rustige man, geen poespas, recht-door-zee en altijd "in" voor 'n goeie grap. Hij woonde samen met zij Annie in d'n Himmel waar vroeger van heugten woonden, tegeover Piet Bukkems. Annie en Frans deden werkelijk alles samen, ze hadden geen kinderen, ze hadden het gezellig samen... Frans is overleden op Drie Koningen, 6 Jan 2020, hij werd 85 jaar oud, naar menselijke maatstaven gerekend, 'n gezegende leeftijd.

Hij was in heel Asten bekend, niet zo zeer als Hub Eijsbouts, maar veel meer als Hub de Spar, en dat kwam omdat hij 'n goedlopende Sparwinkel had in Asten op de hoek van de Driehoekstraat en de Mgr den Dubbeldenstraat. Vroeger was dat Prins Hendrikstraat nummer 1. Ik ben er erg vaak geweest... ik vond het 'n fijne winkel omdat ze altijd behulpzaam waren.. het vervelende voor mij was altijd dat het zo'n eind lopen was van uit de Hemel naar de andere kant van Asten. Wat het goed maakte was de snoepjes die je kreeg als je de winkel verliet, en daar deed je het als kind toch voor. Hub was op 4 april 1939 getrouwd met Nettie Wilmsen en kregen zeven kinderen, 'n jongen en vijf meisjes waar hij alles voor deed. Ik vond het echt 'n geweldige man... Hub werd 79 jaar oud.

Ze heeft veel voor Asten gedaan... voor de inwoners van Asten, Caatje Welten. Ze was niet getrouwd maar ze was 'n onvermoeibare vrouw die moeders hielp bij bevallingen... ze vertelde zwangere vrouwen wat ze moesten doen in deze spannende dagen en ze bracht rust in de gezinnen. Caatje was 'n begrip voor Asten... wie kende haar niet? Of je nu directeur was of fabrieksarbeider... boer of leraar... voor Caatje was iedereen gelijk en ze hielp waar nodig was... Ik kende haar ook wel... ik denk dat ze nog bij ons is geweest toen ik werd geboren. Ik hoorde iemand ooit zeggen: Caatje Welten? "dè is die hulp mì vijf errum en haande"... dat zegt genoeg. Caatje bereikte de gezegende leeftijd van 93 jaar. Als er ooit 'n vrouwtje 'n engel is geworden in de Hemel, dan is Caatje dat wel.

Ik schrok er van toen m'n broer Frans belde dat zijn schoonvader was overleden. Hij was net klaar om te gaan verhuizen naar de Lisse omdat alleen wonen steeds zwaarder en moeilijker werd. Maar dat verhuizen is er niet van gekomen, Bert Janssen (53) heeft het aardse voor het Himmelse verruild. Van de aardse Hemel naar de echte Hemel, met 'n paar kleine tussenstations. Bert was 'n gezellige goedlachse man die alles heeft gedaan voor zijn vrouw Truus en zijn grote gezin van zeven kinderen. Hij kwam van d'n Brand naar de Hemel wonen toen Jan Zegers met zijn familie verhuisde naar Hemel 34. Bert hield van gezelligheid en van de familiebijeenkomsten genoot hij met volle teugen. Altijd vol grappen en hij hield van lol maken. Ik ben blij hem gekend te hebben... Hij is overleden in de gezegende leeftijd van 95 jaar.

Ik kende Theo Smits niet zo goed vroeger, ik wist dat hij ooit in het zelfde elftal bij NWC speelde als mijn zwager Wim Martens en dat hij in de Houtstraat woonde. Ook dat hij was getrouwd met Jo Kwarten en ze een zoon hadden, Hennie. Maar later kwamen ze in de Klaproosstraat wonen... net achter ons, in de Rozenstraat. Dan zagen we hem vaak bezig met zijn duiven, zijn grote hobby. Theo was 'n geweldige kerel, hij deed alles voor zijn Jo en zijn zoon Hennie, die later toen zijn beide ouders waren overleden, in het huis achter ons bleef wonen. Theo werd maar 48 jaar oud. Hij was naar menselijke maatstaven gerekend, veel te jong om ons toen al te verlaten.

Ik was wat aan het zoeken bij de prentjes van Astenaren toen ik ineens dit prentje tegen kwam van 'n goeie bekende van me, Frans Mennen. Ik schrok ervan want ik wist helemaal niet dat Frans was overleden. Heel gek want meestal hoor je dat wel of lees je het wel ergens maar van Frans? Nooit geweten. Vandaar dat ik dit prentje nu plaats terwijl ik eigenlijk 'n ander gedachtenis prentje wilde plaatsen. Ik ken Frans en zijn vrouw Anita goed want toen ik altijd naar cafe 't Klokske ging waren zij daar ook vaak te vinden. Ze werkten er ook vaak aan de bar en in de bediening. Frans was altijd "in" voor 'n grapje of 'n leuke mop en niet vies om gezellig 'n glaasje bier met je te drinken. Altijd lachen en altijd lol waar Frans was. Hij deed alles voor zijn Anita en voor zijn kinderen.. en dan ineens is Frans er niet meer... Tweede Kerstdag 2017 is Frans overleden. Hij werd maar 58 jaar oud.

Persoonlijk heb ik Antoon Berkers nooit gekend. Hij is overleden voordat ik werd geboren, maar ik weet wel dat hij woonde tegeover het politiebureau aan de Emmastraat net waar de Burg. Frenckenstraat begint. Antoon was schilder van beroep en had daar 'n winkel in o.a. kleinmeubelen. Toen mijn ouders in 1957 25 jaar getrouwd waren kochten de jongste kinderen, Henk, ikke, Frans en Annemieke daar 'n herinneringsschilderij: Ter herinnering aan Uw 25-jarige echtvereniging. Ik ben er zelf mee naar toe geweest om het uit te zoeken. Antoon Berkers was getrouwd met Miek van den Eijnden en ze hadden 8 kinderen, Thieu, Anna, Jan, Frans, Bets, Toon, Hub en Mia. De familie Berkers is 'n bekende familie in ons Asten. Antoon is overleden toen hij 76 jaar oud was. Op de kleine foto Antoon bij zijn winkel in vroegertijd.

Nog maar kortgeleden heb ik hier het herdenkingsprentje van z'n vader geplaatst, nu plaats ik het plaatje van Marinus Rooijakkers. Ook hij verongelukte door oorlogstuig op dezelfde plaats als zijn vader, ook Marinus stond er net als zijn vader Ciske bij toen het mis ging met minutie. Bij het onschadelijk maken van 'n kistje met minutie volgde 'n ontploffing en de gevolgen waren zeer dramatisch. Er vielen acht doden en vele levensgevaarlijk gewonden, later zouden en nog meer mensen sterven. Marinus en zijn vader behoorde bij de mensen die meteen waren overleden. Marinus was pas 35 jaar oud, 'n heel leven nog voor zich, helaas het mocht niet zo zijn.

Omdat ik naar Voordeldonk naar school ben gegaan weet ik niet echt veel te vertellen over de leraren, de misters, die vroeger in Turrup les gaven. Toch ken ik ze wel, ook deze: mister Jo Jacobs. Ik weet dat hij leraar was aan de school in Turrup, aan de Bonifaciusschool aan de Kruiskensweg en als hoofd van de school in de Bloemenwijk, de Deken van Hout school. Jo had als hobby fietsen, dat heb ik wel 'ns horen vertellen over deze rustige man. Ik kan me hem nog goed herinneren als we in de kerk waren als kind op de kleine harde houte bankjes aan de zijkant van het altaar, waar altijd 'n leraar aanwezig was om de boel in de gaten te houden. "Mister" Jacobs is 86 jaar oud geworden.

Op dit moment dat ik dit hier schrijf is het 75 jaar geleden dat de oorlog was afgelopen. Maar voor sommige mensen bracht de bevrijding wel de blijdschap maar sloeg om in groot verdriet. Ook voor Johannes Rooijakkers was dit laatste het geval. Hij stond erbij dat er iets mis ging met achtergebleven minutie die ontplofte en voor verschillende mensen de dood betekende, zowel jong als oud. Wat er gebeurde: Bij de boerderij van de familie Rooijakkers op de Leensel, nu adres Rinkveld 16 in Asten, hadden zich een aantal mannen en jongens verzameld om getuige te zijn van wat zich daar afspeelde. Zij werden nog gewaarschuwd voor het gevaarlijk uitziend oorlogstuig. Het is onbekend wat er precies fout is gegaan. De gevolgen van een verkeerde handeling bij het onschadelijk maken ervan waren dramatisch. Bij de ontploffing vielen acht doden en meerdere levensgevaarlijk gewonden. Van de levensgevaarlijk gewonden overleden binnen die week nog vier personen meer. Het dertiende slachtoffer overleed vier weken later. Van de dertien dodelijke slachtoffers woonden er twaalf in de parochie Liessel en een in Asten. Cis Rooijakkers was een van hen die meteen overleden is, hij was 71 jaar oud. Zijn naam was afgeleid van zijn tweede doopnaam Franciscus... Ciske...

Persoonlijk kende ik hem niet, Driek van den Eijnden. Maar ik heb hem wel vaak gezien, ook weet ik wat voor werk hij deed en dat hij op de scheiding van de Markt en de Prins Bernhardstraat 'n electricieitswinkel had. Ik ben er wel ooit binnen geweest toen ik zekeringen (stoppen) moest halen voor ons thuis omdat de winkel van has Manders was gesloten. Driekske was de man die vroeger de electriciteits toevoer repareerde als ergens in het dorp de bliksem was ingeslagen of zoals dat bij ons in d'n Himmel wel 'ns gebeurde... tijdens het voetballen op straat de bal tegen de electriciteitsdraden kwam, die elkaar dan raakte en kortsluiting gaf... 'n flits en 'n knal gaf en 'n deel van de straat zonder stroom kwam zitten. Dan fietste iemand naar Driekske toe omdat door te geven en kwam hij het repareren. Hij trok dan die schoenen aan met die haken die zich vastzetten in de houten electriciteitspalen en hij zodoende naar boven kon klauteren. Hij was getrouwd met Anna van Gogh. Driek is overleden toen hij 68 jaar oud was.

Hij was de opvolger van Lambertus vd Mortel die onze deken was van 1863 tot 1893, Johannes Smits. Nadat deken van de Mortel was overleden werd hij aangesteld als nieuwe pastoor in Asten. Onder hem kwam er ook 'n nieuwe kerk. Hij was pastoor in de oude kerk van 1893 tot 1898 en van de nieuwe kerk van 1898 tot 1905. In 1905 is hij overleden na 'n korte ziekte. Hij werd geboren in 1943 en priester gewijd in 1867. Hij was op verschillende plaatsen kapelaan en werd pastoor in Zijtaart in 1887 maar men vond dat hij toch naar Asten moest als opvolger van deken van de Mortel. In Zijtaart was zijn arbeidsveld maar klein maar in Asten was volop werk te doen. Hij werd helaas maar 61 jaar oud.

Deze goeie kerel, Harry Verdijsseldonck, behoorde zeker in het rijtje van bekende Astenaren. Hij was leraar geweest aan de jongensschool in Asten en ik herinner me hem als de man die "Allus wis van Aaste". Ik hoefde hem ook maar te vragen als ik iets niet wist en Harry was er als de kippen bij om antwoord te geven. Ik kon het geweldig goed met hem vinden. Asten heeft aan hem 'n geweldig vriendelijke persoon gehad met het Astense hart op de juiste plaats, iemand die alles deed om Asten op de kaart te zetten en te houden. Ik weet dat hij 'n heel stel kerstgroepen had die hij overal tentoon stelde. Niemand wist hier meer over als Harry zelf. Toen ik hem 'n paar maanden voor zijn overlijden sprak op de parkeerplaats bij de Aldi, vlak bij zijn woning in de "vijf-gebooij", toen vertelde hij dat hij 'n zware operatie moest ondergaan, hij zag daar erg tegenop. Ik heb hem verteld dat veel mensen bij zo'n operatie baat hebben gehad. "Ik hoop ut ôk vur mij", zei hij nog tegen me. We verloren in Harry 'n geweldig iemand. Harry werd 83 jaar oud.

Natuurlijk kende ik hem ook, Gerrit Cuppens, de directeur van de houtzagerij in de Emmastraat. Later namen zijn zonen het bedrijf over. Mijn broer heeft er lange tijd gewerkt en door omstandigheden heb ik er ook voor tijdelijk, 14 dagen gewerkt. Ik kende hem ook omdat hij een van de kerkmeesters was in de grote kerk in Asten. Hij zat eerder ook in het kerkbestuur en was lid van het "armenbestuur". Toen het bedrijf, nu allang weer weg, er nog was moest ik er vroeger vaak afval hout halen, "letjus en schapstukke". Je moest je dan bij Gerrit melden op het kantoor... Gerrit heeft veel betekent voor Asten omdat veel mensen in zijn bedrijf werk hebben gevonden en hij veel deed voor de gemeenschap. Hij werd 76 jaar oud.

Ik heb al vaker aangegeven dat ik soms herinneringsprentjes tegen kom van mensen uit Asten die ik helemaal niet ken, zelfs nooit van heb gehoord maar waar wel mijn oog op viel. Ik kwam dit prentje tegen van Huberdina Eijsbouts. Ik vond het wel 'n aparte meisjesnaam en ging wat verder zoeken. Ze was getrouwd met Thieu Lammers en ze hebben gewoond in de Prins Bernhardstraat, toen nog Stationstraat. Het was in het huis waar later hardrock cafe d'n Aanloop was. Voordat het cafe was is er ooit 'n bakkerij geweest en ook heeft mister Dibbits er ooit gewoond. De zoon van Thieu en Huberdina, Harrie Lammers heeft in de oorlogsjaren op de distributie gewerkt. Huberdina werd maar 63 jaar oud en is overleden in 1945, ze was al overleden voordat ik werd geboren.

Ik weet dat Toos van Schaijk getrouwd was met Jan van Bommel uit d'n Himmel op 28 april 1949. Jan was er eentje van 'n tweeling, 'n zoon van Willem van Bommel van huisnummer 42. Nee persoonlijk ken ik Toos niet maar ik weet dat ze met haar ouders en familie in de Lindestraat in Asten woonde. Samen kregen ze vier kinderen, twee jongens en twee meisjes, eerlijk verdeeld. Ze was trots op haar kinderen en kleinkinderen... Toos is overleden in de gezegende leeftijd van 94 jaar.

Welbekend in heel Asten en ver daar buiten, Rikus Gitsels maar voor ons was ze gewoon juffrouw Gitsels, de lerares. Niet alleen het onderwijs zat Rikus in het bloed maar ook haar maatschappelijke betrokkenheid was zeer groot. Ze heeft 'n grote rol gespeeld bij de ontwikkeling van meisjes in ons dorp. Ze was medeoprichtster van de Scouting in Asten en later was ze de grote kracht achter de opriching van de Mater Amabilisschool in ons dorp. Ze heeft diverse cursussen gegeven aan de jongeren. Haar grote levenswerk was toch de Mater Amabilisschool. Ze zette meisjes aan tot verder studeren en gaf de minder bedeelde kans om verder te komen in het leven. Persoonlijk kende ik haar niet maar heeft op onderwijsgebied veel voor Asten betekend. Voor haar inspanningen werd ze in 1962 "Ridder in de Orde van Oranje Nassau". Na burgemeester Frencken, die kreeg dit als eerste in Asten in 1896, was Rikus de tweede die deze onderscheiding kreeg... aangevende hoe belangrijk ze voor ons is geweest. In 1963 kreeg ze 'n kerkelijke onderscheiding. Haar werd de onderscheiding toegekend "Pro Ecclesia et Pontifice". Ze was 100 jaar maar woonde nog altijd zelfstandig. De gemeenschap van Asten is aan Rikus Gitsels veel dank verschuldigd, de titel Mater Amabilis, wat "Beminnelijke Moeder" betekend is zeker op haar van toepassing. Rikus is nooit getrouwd bgeweest, is overleden toen ze 103 jaar oud was... ze leefde 'n hele 20ste eeuw, van 1898 tot 2001. Rikus Gitsels... Een bizondere Vrouw.

Hij had 'n slagerswinkel in de Burg. Frenckenstraat in Asten, Driekske van Kemenade. Ik ben er heel vroeger wel 'ns in de winkel geweest maar niet zo vaak, Driekske kende ik niet persoonlijk. Ik weet dat hij de vader was van onze leraar op de Voordeldonkse school, Jos van Kemenade, die later naar Etten-Leur verhuisde. Driek (in de volksmond Driekske) werd 73 jaar oud.

Nu ik met muziek bezig ben, het muzikantenboek, kom ik ook weer muzikanten tegen die ons helaas al zijn ontvallen en eentje ervan is Frans Meeuwis. Hij komt niet uit Asten maar uit Someren, hij was niet met 'n meisje uit Asten getrouwd maar uit Heeze. Lange tijd speelde hij met z'n broer samen, ik vond het toen 'n geweldig duo. Ik kende Frans natuurlijk van de muziek, ik heb samen met Frans en z'n broer Jo nog ooit opgetreden in Limburg. Maar ik kende Frans ook van het werk. Vroeger toen we beiden bij Pietje berkvens werkten en laten nog toen we bij dakdekker Hendriks werkten, samen waren we 'n ploeg. We habben samen veel lol gehad... het was 'n grappenmaker. Voor zijn vrouw en kinderen deed hij alles... Frans is veel te vroeg van ons heengegaan... hij werd maar 60 jaar.

Die kende ik dus erg goed... Hennie Zegers (53-34). Vroeger was hij nog bevriend met onze Sjaak, Jos Manders en Hennie Zegers, allemaal Himmelnaren. Hennie is altijd vrijgezel gebleven... Ik heb hem vaak ontmoet en vaak met hem zitten toepen en gebiljart. Lange tijd was hij "in huis" bij zijn broer Theo maar later verhuisde hij naar 'n aanleunwoning, toevallig de woning waar vroeger mijn broer Sjaak had gewoond. Hennie was geen druktemaker... 'n rustig iemand. Hij hield van puzzelen, biljarten en kaarten en natuurlijk van 'n glaasje bier. Hennie is 'n week na zijn 78ste verjaardag.

Ze woonde vroeger in de zelfde straat als wij, d'n Himmel, Lenie Manders - Hoefnagels (27). Lenie is getrouwd met Jos Manders en ze woonden samen niet ver van mij af op de Lienderweg. Toen ik nog maar net mijn website had kreeg ik hulp van Jos die me de foto's aanleverde. Toen Jos was overleden ben ik nog 'n paar keer bij Lenie op bezoek geweest, buurten en koffie drinken. Helaas overleed Lenie in februari 2018, nu zo'n 1,5 jaar geleden alweer. Lenie was trots op haar gezin die haar "alles" was. Zelf was ze de oudste thuis in 'n gezin van 14 kinderen, 'n druk gezin en dan is er voor de oudste veel werk te doen. Lenie werd 79 jaar... ik ben blij haar te hebben gekend.

Ik ben zaterdag aanwezig geweest in het crematorium in Heeze toen er afscheid werd genomen van de vrouw van Jo Beekers, Marianne Beekers - Willemsen. Ik heb haar leren kennen toen ik bij hun cafe de mert muziek ging draaien met carnaval en kermis. Altijd was ze goed gemutst als ik daar was en ze deed volop mee als ik plaatjes draaide waar "de hele bubs mee uit z'n dak ging", ze genoot dan zelf volop. Later verlies je elkaar natuurlijk wel wat uit het oog maar als ik haar zag groeten we elkaar altijd, soms maakte we nog wel 'n praatje... Jo en Albert-Jan waren haar alles en later kwam daar ook Renate en haar twee kleinkinderen bij. Het was schrikken toen ik hoorde dat ze plotseling was overleden, niet te bevatten... Marianne werd 67 jaar oud.

De meeste Astenaren kennen hem nog wel, Jan van Lierop. Hij was iemand die heel actief bezig was in onze gemeenschap, in ons Asten. Waar ik hem van ken is natuurlijk van NWC. Maar hij was ook altijd actief bij het Wit-Gele-Kruis. Hij kreeg voor zijn vele werk onderscheidingen die hij ook dik en dik verdiend had. Asten was blij met hem... Nadat hij zijn laatste jaren had doorgebracht bij Bartholomeus is Jan overleden op 84-jarige leeftijd. Asten verloor 'n actieve man...

Ik kreeg 'n raar gevoel toen ik dit plaatje aan het maken was van Mia Vaes (69). Ineens besef je, Mia, de steun en toeverlaat van Treesje Cortooms is er niet meer. Ja dat voelt heel raar. Ik kende Mia niet alleen van de Lisse maar ook van vroeger toen ze met haar ouders, broers en zusjes, in d'n Himmel woonde. Ik had al eerder vernomen dat Mia ziek was en niet meer bij de Lisse was maar in 'n voor haar beter verzorgingstehuis was ondergebracht. Mia d'r leven stond altijd in het teken van "helpen waar nodig was". Op het moment dat ik dit schrijf ben ik 74, in juni 2019 geworden. Mia was ook 74, twee dagen voordat ze het aardse voor het Hemelse verruilde. We zullen haar missen. Als ooit iemand 'n plekje in de Hemel heeft verdiend, is zij het wel. Rust zacht Mia...

Wanneer ik op zoek ben naar mensen die ik heb gekend in de mappen van de bidprentjes, dan kom ik ooit herinneringsprentjes tegen van mensen die ik helemaal niet heb gekend. Dat heb ik hier al vaker verteld en ook prentjes laten zien. Ik was weer wat aan het bladeren in die map en kwam ik dit prentje tegen. Iemand die ik niet ken maar de foto laat al zien dat het 'n jonge jongen is... Thijs Leenders uit Someren-Eind, nog maar 20... Ik kreeg meteen kippevel bij het lezen en 'n brok in m'n keel... potverdorrie, nog maar 20 jaar jong....

Wie hem heeft gekend zal zeker terug denken aan Albert Leenen, de man die altijd en alles deed voor zijn gezin en voor mensen die hem vroegen om hulp. Als je als man 'n gezin hebt met alleen dochters is dat al niet gemakkelijk. Ik ken Albert als 'n echte NWC supporter, maar ook supporter van de club waar ook ik van hou, PSV. Als je het prentje leest dan merk je wel wat voor fijne kerel dit is geweest die het in het leven toch niet echt gemakkelijk heeft gehad, vooral in zijn jeugd. Hij bereikte de leeftijd van 85 jaar, van mij had hij wel 100 mogen worden...